Ανελέητο χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων από την κυβέρνηση της Δεξιάς

c, Phgh, astynomikh tromokratia

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Πορεία, τεύχος 55 που κυκλοφορεί

Η καταπάτηση κάθε δημοκρατικού δικαιώματος, η ένταση της πολιτικής του αυταρχισμού και της καταστολής, αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης της ΝΔ. Τα σχεδόν τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής της φέρνουν φαρδιά πλατιά της σφραγίδα της πολιτικής απέναντι στο δικαίωμα στη διαδήλωση, στη συγκέντρωση, στην απεργία. Ας μην ξεχνάμε ότι για πρώτη φορά επί ημερών της είχαμε και πλήρη απαγόρευση συναθροίσεων σε όλη την επικράτεια. Στα πιο πρόσφατα γεγονότα φτάνουμε μέχρι και στις παρακολουθήσεις τηλεφώνων χιλιάδων! Είναι φανερό ότι η ΝΔ ως το βασικό κόμμα των ντόπιων ολιγαρχών θέλει να περάσει διά πυρός και σιδήρου τα αντιλαϊκά σχέδιά τους. Για αυτό και το αστυνομικό κράτος που έχτισε μες στις απαγορεύσεις την πρώτη περίοδο της πανδημίας, ήρθε για να μείνει. Για να χτυπάει διαρκώς τις λαϊκές αντιστάσεις, οι οποίες όλο και θα δυναμώνουν απέναντι στη μόνιμη βαρυχειμωνιά που θέλουν να μας επιβάλλουν.

Κομβικός στόχος της κυβέρνησης ήταν και είναι η πλήρης σιγή των αντιστάσεων, για αυτό πρώτα και κύρια χτυπούν τις διαδηλώσεις. Βασικό όχημα σε αυτήν την υπόθεση αποτελεί ο, φασιστικής κοπής, νόμος Χρυσοχοΐδη που πέρασε το καλοκαίρι του 2020, με βάση τον οποίο απαγορεύονται οι διαδηλώσεις μερικών εκατοντάδων ανθρώπων. Απαγορεύονται, οι διαδηλώσεις, αν σε αυτές δεν έχει οριστεί υπεύθυνος, καθώς και αν δε δοθεί πρώτα η αντίστοιχη άδεια από την Αστυνομία! Αν και οι διαδηλώσεις το Νοέμβρη-Δεκέμβρη του 2020 και  στη συνέχεια οι μαζικές φοιτητικές, καθώς και οι παλλαϊκές κινητοποιήσεις, μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης το Μάρτη του 2021, κατάφεραν και αδρανοποίησαν το νόμο στην πράξη, ωστόσο, η κυβέρνηση όποτε μπορεί, τον εφαρμόζει ξανά και ξανά μέχρι και σήμερα.  

Στο ίδιο πνεύμα, χτυπάνε το δικαίωμα στην απεργία και τον συνδικαλισμό. Βασικό όχημα για αυτό είναι ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη (ο οποίος έρχεται ως συνέχεια του νόμου Αχτσιόγλου του ΣΥΡΙΖΑ!). Με το νόμο αυτό θέλουν να τελειώνουν με τις απεργιακές περιφρουρήσεις στους χώρους εργασίας, καθώς αυτές ποινικοποιούνται ως «ψυχολογική βία στους μη απεργούς»! Με μια σειρά διατάξεις προσπαθούν να βάλουν ταφόπλακα στο συνδικαλισμό, όπως για παράδειγμα με το ΓΕΜΗΣΟΕ, το Μητρώο Φακελώματος των Σωματείων, στο οποίο οφείλουν τα σωματεία να καταθέτουν τα ατομικά και οικονομικά στοιχεία των μελών του ΔΣ τους και όχι μόνο!

Τρίτη πτυχή της επίθεσης στα δημοκρατικά δικαιώματα αποτελεί η προσπάθεια για μόνιμη αστυνομική παρουσία μέσα στα πανεπιστήμια. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση, παρά τον ορυμαγδό διατάξεων απέναντι στο δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν παιδεία, γνωρίζει ότι η αντίσταση εκεί θα συνεχίζεται και επιθυμεί να τα βάλει στον γύψο. Ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη προβλέπει, εκτός των άλλων, την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομία. Προβλέπει τα πειθαρχικά, μέχρι και για όποιον κολλάει αφίσες, με ποινή μέχρι και τη διαγραφή του από τη σχολή! Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, η αστυνομία (η κανονική!) έχει εγκατασταθεί μέσα στο ΑΠΘ, στο Βιολογικό και στην Πρυτανεία. Για να επιβληθεί αυτή η πολιτική, ξανά το Σεπτέμβρη  είχαμε όργιο καταστολής, στις φοιτητικές διαδηλώσεις στην Αθήνα, στις συγκεντρώσεις στις πύλες των πανεπιστημίων, με αποκορύφωμα τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη και τη διάλυση της συναυλίας του Θ. Παπακωνσταντίνου μες στο ΑΠΘ.

Μια περαιτέρω πτυχή που αποκαλύφθηκε αυτούς τους μήνες, είναι οι παρακολουθήσεις των χιλιάδων πολιτών από την κυβέρνηση. Όσο κι αν το σκάνδαλο έσκασε λόγω της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, οι παρακολουθήσεις, το χτίσιμο ενός αστυνομικού κράτους που παρανόμως θα κατασκοπεύει χιλιάδες ανθρώπους, τελικά έχει στο στόχαστρο τους αγωνιστές, την Αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα. Οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων εκτοξεύτηκαν από τα μνημονιακά χρόνια (από όλες τις κυβερνήσεις) και μετά, αποδεικνύοντας ότι σκοπό έχουν την παρακολούθηση των τηλεφώνων των αγωνιστών, σε μια περίοδο λαϊκών αναταραχών. Ενδεικτικό είναι πως όσο κι αν τα αστικά κόμματα μένουν στην παράνομη παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όλοι μαζί συμφωνούν στις νόμιμες παρακολουθήσεις 16.000 (!) πολιτών, όταν και επί ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθούνταν, νόμιμα (!), 11.000! Όσο κι αν τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει το σκάνδαλο, είναι ξεκάθαρο στο λαό ότι η κυβέρνηση καθοδηγεί πλήρως αυτήν την πολύ επικίνδυνη ιστορία.

Η κυβέρνηση προσπαθεί εναγωνίως να επιβάλλει τα παραπάνω. Από το νόμο ποινικοποίησης των καταλήψεων μέσα στην περίοδο των απαγορεύσεων του 2020, τις απαγορεύσεις συναθροίσεων, τα SMS και το ξύλο στη νεολαία στις πλατείες, μέχρι σήμερα, με το χτύπημα των  φοιτητικών και των εργατικών διαδηλώσεων. Με τις απεργιακές κινητοποιήσεις που κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές (βλ. Νοσοκομειακοί Γιατροί, εργαζόμενοι στις δημόσιες συγκοινωνίες, απεργία στη Μαλαματίνα, δάσκαλοι και πολλοί άλλοι), μέχρι τα αναρίθμητα γεγονότα αστυνομικής αυθαιρεσίας και την παρακολούθηση χιλιάδων  αγωνιστών. Όλα αυτά τα χρόνια, ιδιαίτερα, η κυβέρνηση με τη στήριξη των υπολοίπων αστικών κομμάτων έχτισε ένα σκληρό αστυνομικό κράτος, με το οποίο χτυπάει όχι μόνο τις κινητοποιήσεις, αλλά εγκαθιστά την αστυνομία παντού, εγκαθιστά ένα καθεστώς ασφυκτικού ελέγχου όλων των πολιτών. Γνωρίζει ότι η οργή μεγαλώνει και ότι η αντιλαϊκή επίθεση, για να περάσει, θα περάσει μόνο με το ξύλο και την καταστολή, καθώς δεν υπάρχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση στα κυβερνητικά μέτρα.

Ο λαός και η νεολαία πρέπει να παλέψουν για την ανατροπή της αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής συνολικά. Όρος όμως για να το κάνουν είναι η υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, για να μπορούν να αγωνίζονται, να διαδηλώνουν, να συμμετέχουν και να υπερασπίζονται τα σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους. Η καταστολή και ο αυταρχισμός ούτε προέκυψαν μόνο λόγω πανδημίας, ούτε οξύνονται προεκλογικά μόνο για να χαϊδέψει η ΝΔ το ακροδεξιό ακροατήριο. Είναι κεντρικός στόχος της ντόπιας ολιγαρχίας, για να μπορέσει να κάμψει την λαϊκή αντίσταση, στην ιδιαίτερη περίοδο που ζούμε. Για αυτό και η ΝΔ την εφαρμόζει πλήρως. Για αυτό και μόνο με αγώνα μπορεί ο λαός και η νεολαία να βάλει φραγμό σε αυτήν την πολιτική.

Γιώργος Ρ.

Διαβάστε επίσης