Συνάδελφοι, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε, ήρθε η ώρα να οργανωθούμε και να αντισταθούμε! Ήρθε η ώρα να φωνάξουμε “Κάτω τα χέρια απ’ τις σπουδές μας και απ’ τη ζωή μας.”
Δίδακτρα: Μέτα από συνέλευση των καθηγητών του τμήματός αποφασίστηκαν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά ύψους 3000€-3500€. Το τυπικό της επικύρωσης της απόφασης αυτής στην επόμενη συνέλευση των καθηγητών και η κατάθεση της στη σύγκλητο απομένουν ως βήματα για να μπει και η “βούλα” σ’ αυτή την απόφαση. Μια τέτοια εξέλιξη είναι ταφόπλακα για το μέλλον των σπουδών πολλών από μας. Πόσοι είμαστε αυτοί που έχουμε τα χρήματα αυτά για το μεταπτυχιακό όταν τα χιλιάδες ευρώ που δαπανούν για τα φροντιστήρια, για τα ενοίκια οι γονείς μας δεν έχουν τελειωμό; Πόσοι είναι αυτοί που αντέχουν κάτι τέτοιο, όταν είναι μέσα στο άγχος για να τελειώσουν τις σπουδές τους στα 4 έτη γιατί το βάρος ενός δεύτερου σπιτιού είναι δυσβάστακτο για τους γονείς μας; Ένας στόχος που φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολος αν σκεφτεί κανείς τις προόδους επί προόδων που επιβάλλονται, τις εργασίες επί εργασιών αλλά και το προ-πο (παιχνίδι στο οποίο επιδίδονται διάφοροι καθηγητές) την περίοδο της εξεταστικής για να βγάλουν τους βαθμούς. Αλλά πρέπει να μυηθούμε ως χώρα στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό όπου δωρεάν προπτυχιακές σπουδές πόσο μάλλον δωρεάν μεταπτυχιακά τα ψάχνεις με το μικροσκόπιο πλέον…
Η συγκεκριμένη απόφαση δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία αφού στο τμήμα μας γίνονται νυχθημερόν προσευχές στον “τέλειο” Ευρωπαϊκό και Αμερικανικό Καπιταλισμό. Δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία αυτή η απόφαση αφού πηγάζει από τον Νόμο Γαβρόγλου ο οποίος παγιώνει τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά. Κι αν για κάποιους δεν φαντάζει τρομακτική αυτή η απόφαση ίσως η προοπτική αυτής να μην τους αφήνει αδιάφορους, και η προοπτική είναι ότι ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για καθιέρωση διδάκτρων και στα προπτυχιακά κάτι που έχει ακουστεί από πρυτάνεις, βουλευτές και δημάρχους όποτε μόνο ουτοπική κινδυνολογία δεν είναι.
Συγχώνευση: Κι αν απ’ τη μία τα δίδακτρα είναι τέκνο του Νόμου Γαβρόγλου το ίδιο συμβαίνει και με τις συγχωνεύσεις που προωθούνται τώρα σ’ όλη τη χώρα. Όλο και περισσότερα δημοσιεύματα σχετικά με την συγχώνευση του ΤΕΙ Ηπείρου με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων κάνουν όλο και πιο σαφές ποιες θα είναι οι επικείμενες συγχωνεύσεις σχολών. Μεταξύ άλλων συγχώνευση προβλέπεται για το ΤΕΙ Χρηματοοικονομικής και Λογιστικής στην Πρέβεζα με το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Μέχρι τώρα το τοπίο ήταν σκοπίμως θολό για τις επικείμενες συγχωνεύσεις καθώς δεν θα ήθελαν να γενικευτεί το κλίμα συνελεύσεων και αγωνιστικών πρωτοβουλιών που επικρατεί στη σχολή Καλών Τεχνών. Κι αν κάποιος εύλογα αναρωτιέται γιατί αυτό είναι κακό μπορούμε να του απαντήσουμε ότι αρχικά κάτι τέτοιο σημαίνει διάσπαση του πτυχίου, από ‘κει που έβγαινες οικονομολόγος και είχες πολλές διεξόδους σε πολλά αντικείμενα να ειδικευτείς, τώρα θα υπάρχει κάτι σαν κατεύθυνση ήδη απ’ τις προπτυχιακές σπουδές σε λογιστής και ή ο,τιδήποτε άλλο ανάλογα με τις κατευθύνσεις που θα διαμορφωθούν. Έπειτα αυτό σημαίνει καθαρά και ξάστερα πέταγμα χιλιάδων μαθητών απ’ την τριτοβάθμια παιδεία κι αυτό γιατί όταν δεν χωράμε εμείς καλά καλά στις δανειζόμενες απ’ τη βιβλιοθήκη αίθουσες για μάθημα πόσο μάλλον να φέρουν κι άλλο ένα τμήμα εδώ. Είναι προφανές ότι πολλοί θα μείνουν απ’ έξω.
Και εν τέλει για να μην κατηγορηθούμε ως κινδυνολόγοι, απαισιόδοξοι και καχύποπτοι, θέτουμε το ρητορικό ερώτημα : Γίνονται όλα αυτά (απότοκα των Μνημονίων) για το καλό το δικό μας, γίνονται για μια καλύτερη παιδεία ή γίνονται για την εξυπηρέτηση ξένων και ντόπιων οικονομικών συμφερόντων;
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ: Απ’ τη στιγμή που γίνονται συνελεύσεις καθηγητών και παίρνονται αυτές οι καταγγελτέες αποφάσεις, όταν γίνονται κρυφές σύγκλητοι, όταν γίνονται κρυφές συναντήσεις υπουργών και πρυτάνεων και γενικά όταν όλος ο κρατικός μηχανισμός δουλεύει συντεταγμένα και οργανωμένα δεν είναι δυνατόν εμείς να μένουμε απαθείς. Πρέπει να λάβουμε κι εμείς που είμαστε οι πληττόμενοι τα μέτρα μας. Πρέπει να ενημερωθούμε και να συζητήσουμε την κατάσταση στα συλλογικά μας όργανα, χωρίς καμία αναμονή και προσμονή. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν χωρά χρόνος για χάσιμο. Πρέπει να αφήσουμε στη μπάντα τη κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ, η οποία αντί να ενημερώσει, να κάνει Δ.Σ. και Γενικές Συνελεύσεις προσπαθεί αντίθετα να πνίξει την Πορεία που κινείται ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση, και να μπούμε σε διαδικασία Γενικών Συνελεύσεων, παραστάσεων διαμαρτυρίας ενημερωτικών εκδηλώσεων στα χνάρια των συμφοιτητών μας στην Αθήνα, οι οποίοι παρά του γεγονότος ότι το νομοσχέδιο της συγχώνευσης πέρασε δεν κάμφθηκαν και συνεχίζουν στην κατεύθυνση της ανατροπής του νόμου.
