Δ. Γληνός: Για τη διαφορά της φιλανθρωπίας με την αλληλεγγύη

Κατηγορία: 

«Μέσα σ’ αυτή τη φοβερή στιγμή της παγκόσμιας κρίσης πλήθυνε το κακό, που ήτανε πάντα πολύ, μεγάλωσε η αθλιότητα των απαθλιωμένων ανθρώπων. Ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο μικροεπαγγελματίας, ο υπάλληλος ζούνε μέσα σε μια αδιάκοπη αγωνία ….

… Απέναντι στην απέραντη τούτη τραγωδία, η βοήθεια που η επίσημη και ιδιωτική φιλανθρωπία καταπιάνεται να δώσει δεν είναι ούτε σα σταγόνα νερού σε φλογισμένο καμίνι. Τα ελατήριά της άλλως τε δεν είναι καθαρά. Για να υπάρχει της χρειάζεται να υπάρχουνε θύματα.

Ο φτωχός εργαζόμενος λαός που είναι το θύμα, και τα παιδιά που είναι διπλά θύματα, πρέπει να ζητήσουνε και να βρούνε τη βοήθεια και την απολύτρωση από τον ίδιο τον εαυτό τους. Δεν πρέπει να περιμένουν τη σωτηρία τους από την άλλη πλευρά.

Και του πιο αδύνατου η δύναμη διπλασιάζεται, όταν ενώσει τη λιγοστή του μπόρεση με την προσπάθεια των συντρόφων του …. απάνω από τα κόμματα και κάθε πολιτική διαίρεση. Αλληλεγγύη και ενότητα ….

Μα και το πιο μικρό βήμα που μπορεί να γίνει απάνω σε τούτο το σωστό δρόμο, θα έχει τεράστια σημασία. Γιατί θα ξυπνήσει τη συνείδηση του σκοτεινού δρόμου σε χιλιάδες χιλιάδων ανθρώπους».

(Δημήτρης Γληνός, «Επιστολή για τη φιλανθρωπία και την αλληλεγγύη», Νέοι Πρωτοπόροι, τ. Νοε.-Δεκ. 1932)

Διαβάστε επίσης