Αν και τα τελευταία χρόνια η επίθεση που δέχεται η φοιτητική νεολαία στα δικαιώματά της έχει ενταθεί, η απάντηση του φοιτητικού κινήματος κρίνεται αναντίστοιχη σε σχέση με το μέγεθος αυτής της επίθεσης. Η φοιτητική νεολαία, από ενεργητικό στήριγμα των αγώνων τού ευρύτερου λαϊκού κινήματος τις προηγούμενες δεκαετίες, ήταν τώρα ουραγός ή και απουσίαζε από μεγάλους πανεργατικούς και λαϊκούς αγώνες που ξέσπασαν στα τελευταία χρόνια της μνημονιακής καταιγίδας. Πολλοί παράγοντες έχουν συντελέσει σ' αυτό, κι ανάμεσα σ' αυτούς πρώτα-πρώτα η μεγάλη εξασθένιση των πολιτικών και ιδεολογικών προϋποθέσεων, η αποσυγκρότηση του γενικότερου πολιτικού κινήματος στην κοινωνία.
Οι γενικές συνελεύσεις είναι το ανώτερο όργανο κάθε φοιτητικού συλλόγου. Σ' αυτές οι φοιτητές συζητούν για τα διάφορα ζητήματα που προκύπτουν και στη συνέχεια αποφασίζουν κατα πλειοψηφία για τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις τους γύρω από τα ζητήματα αυτά. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε ότι αυτές θα πρέπει να διεξάγονται με τρόπο που να ενθαρρύνει τη μεγαλύτερη δυνατή προσέλευση των φοιτητών. Γι' αυτό καταγγέλλουμε τη στάση της κυβερνητικής ΔΑΠ που επιλέγει σε πολλές περιπτώσεις να σαμποτάρει την απαρτία των γενικών συνελεύσεων με το να μη συμμετέχει καν σε αυτές ή επιλέγοντας να συμμετέχει με την παρουσία λίγων στελεχών της, όταν θα μπορούσε να κινητοποιήσει μεγάλο κομμάτι των φοιτητών αν λάβουμε υπόψη και την εκλογική της επιρρόη. Στις λίγες περιπτώσεις που κινητοποιεί τον κόσμο που επηρεάζει να συμμετέχει στις συνελεύσεις, το κάνει για να αποφύγει τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων από αυτές. Από την άλλη μεριά αποδοκιμάζουμε την πολιτική των παρατάξεων που αναφέρονται στην αριστερά (ΕΑΑΚ, ΜΑΣ, ΑΡΕΝ), με την επιμονή τους σε μια περιχαρακωτική πολιτική που υποστηρίζει ότι οι φοιτητές πρέπει να επιλέγουν το ένα ή το άλλο πλαίσιο και όχι να αποφασίζουν από κοινού πάνω σε συγκεκριμένες προτάσεις. Έτσι μετατρέπουν τη γενική συνέλευση σε παραταξιακό μάζεμα και σε μια διαδικασία των λίγων και των μυημένων. Προφανώς οι περισσότεροι φοιτητές που δεν δραστηριοποιούνται σε κάποια παράταξη δεν μπορούν να αντιληφθούν τον εαυτό τους ως κομμάτι αυτής της διαδικασίας και ως ένα μέσο για την επίλυση των προβλημάτων τους. Γι' αυτούς είναι μια διαδικασία που περισσότερο αφορά τις παρατάξεις και λιγότερο τους ίδιους, και έτσι οδηγούνται στο να απέχουν.
Τα διοικητικά συμβούλια αναδεικνύονται ύστερα από τις φοιτητικές εκλογές που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στους φοιτητικούς συλλόγους. Τα συμβούλια αυτά πρέπει να εκπροσωπούν τον σύλλογο και να υλοποιούν τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων. Τι πραγματικά συμβαίνει όμως σήμερα; Η κυβερνητική ΔΑΠ δεν ενδαφέρεται για τη λειτουργία των ΔΣ. Στους συλλόγους που έχει αυτοδυναμία οι συνεδριάσεις των ΔΣ, όταν αυτές πραγματοποιούνται, είναι στην πραγματικότητα νεκρές διαδικασίες οι οποίες όχι μόνο δεν εκπροσωπούν τους φοιτητές, αλλά πολλές φορές χρησιμοποιούνται για να υιοθετήσουν τοποθετήσεις της ΔΑΠ που όμως ποτέ δεν συζητήθηκαν σε κάποια γενική συνέλευση. Από τη μεριά τους, ΕΑΑΚ, ΜΑΣ, ΑΡΕΝ, αντιλαμβάνονται και αυτές τα διοικητικά συμβούλια περισσότερο ως όργανα επικύρωσης που θα υπερψηφίσουν την δική τους πρόταση. Έτσι, έχουμε δει σε διοικητικά συμβούλια να κατατίθενται δυο και τρεις προτάσεις από αυτές τις παρατάξεις, οι οποίες πολλές φορές δεν έχουν σχέση με τα πραγματικά προβλήματα των φοιτητών.
Σε ό,τι αφορά την ΕΦΕΕ, η ιδιομορφία έγκειται στο γεγονός ότι αυτή έχει πάψει να υπάρχει από το 1997. Η ΕΦΕΕ αποτελεί το τριτοβάθμιο όργανο εκπροσώπησης των φοιτητών. Πώς τοποθετείται λοιπόν κάθε παράταξη στο ζήτημα της ανασύστασης της ΕΦΕΕ; Τη μεγαλύτερη ευθύνη για το ότι σήμερα δεν υπάρχει ΕΦΕΕ την έχει η ΔΑΠ. Με τα ποσοστά που διαθέτει θα μπορούσε, αν ήθελε, να ανασυγκροτήσει από μόνη της την ΕΦΕΕ. Αντίθετα, τον προηγούμενο Οκτώβριο ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, Σάκης Ιωαννίδης, επανέφερε την πρόταση για σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Φοιτητών, που θα αντικαταστήσει τη μη λειτουργούσα ΕΦΕΕ. Τα ΕΑΑΚ, αν και δεν έχουν ενιαία γραμμή στο εσωτερικό τους, μεγάλο κομμάτι τους θεωρεί ότι η ανασύσταση της ΕΦΕΕ, λόγω των αρνητικών συσχετισμών που θα προκύψουν από τα ποσοστά που συγκεντρώνει η ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές, «θα προσφέρει στην κυβέρνηση έναν συνομιλητή μέσα στο φοιτητικό κίνημα». Παλιότερα μάλιστα, τα ΕΑΑΚ είχαν εμποδίσει προσπάθειες διεξαγωγής πανσπουδαστικού συνεδρίου που θα εξέλεγε νέο κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ. Από τη μεριά του το ΜΑΣ τα τελευταία χρόνια εχεί αλλάξει πολλές φορές τη θέση του. Πριν το 2006 η ΠΚΣ είχε στήσει το ψευδώνυμο συντονιστικό των ΑΕΙ-ΤΕΙ. Μάλιστα δήλωναν ότι με την ύπαρξη του συντονιστικού δεν ήταν πλέον απαραίτητη η ύπαρξη της ΕΦΕΕ. Μετά βέβαια από τον αγώνα του φοιτητικού κινήματος το 2006 ενάντια στον νόμο-πλαίσιο της Γιαννάκου, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το συντονιστικό τους «καπέλο» τουλάχιστον στο κομμάτι που αφορούσε τα ΑΕΙ. Είχε γίνει πια φανερό ότι το συγκεκριμένο συντονιστικό ήταν μια καρικατούρα που δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει κανέναν, ούτε καν τις παραταξιακές σκοπιμότητες της ΠΚΣ. Σε μια επόμενη περίοδο άλλαξαν υποτίθεται για λίγο στάση ψελλίζοντας και πάλι, για τους δικούς τους λόγους, δυο λόγια για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ. Μάλιστα, συμμετέχοντας στα διαπαραταξιακά μαζέματα που γίνονται κάθε χρόνο για τον καθορισμό της ημερομηνίας διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών, ανακοίνωναν προκλητικά στον Ριζοσπάστη ότι το απερχόμενο κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ αποφάσισε την τάδε ημερομηνία διεξαγωγής τους. Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν μεταβληθεί ξανά, και σε αυτή τη χρονική περίοδο το ΜΑΣ καταγγέλλει το διαπαραταξιακό μάζεμα και τις παρατάξεις που συμμετέχουν και το αποκαλούν απερχόμενο κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, ως Πορεία πιστεύουμε ότι στη γενικότερη πάλη για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος χρειάζεται επίσης:
Πάλη για τη διεξαγωγή μαζικών γενικών συνελεύσεων έξω από περιχαρακωτικές λογικές ψήφισης πλαισίων, αλλά ψήφιση προτάσεων που συσπειρώνουν τους φοιτητές γύρω από συγκεκριμένα ζητήματα.
Πάλη για διοικητικά συμβούλια που δεν θα λειτουργούν γραφειοκρατικά και θα εκπροσωπούν πραγματικά τους φοιτητές υλοποιώντας τις αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων.
Πάλη για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ σε αγωνιστική κατεύθυνση.
Παναγιώτης Α.