Κλιμακώνεται η αντιλαϊκή επέλαση με έναν καταιγισμό εξοντωτικών μέτρων! Μετά την ψήφιση, από σύσσωμη την κυβερνητική πλειοψηφία, του πακέτου των 5,4 δις, που καρατομεί τις συντάξεις -καταργείται σταδιακά ακόμη και το ΕΚΑΣ και απαιτούν την επιστροφή του από 92.000 χαμηλοσυνταξιούχους(!)- και λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα μέσω επώδυνων αντιλαϊκών ρυθμίσεων στη φορολογία εισοδήματος, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βάζει αύριο για ψήφιση στη Βουλή το νέο Πολυνομοσχέδιο, με άλλα 17 προαπαιτούμενα συν τον περίφημο «κόφτη», προκειμένου να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου. 7.500 περίπου σελίδες μαζί με τα συναφή κείμενα, με τη συνήθη διαδικασία του κατεπείγοντος! Για πολλοστή φορά, στους μνημονιακούς καιρούς, πλήρης ευτελισμός, απαξίωση και ουσιαστική ακύρωση του αστικού κοινοβουλίου, κάθε έννοιας δημοκρατίας και εθνικής κυριαρχίας.
Νέα φοροεπιδρομή, λοιπόν, καταφθάνει με αυξήσεις έμμεσων φόρων (1,8 δις) που πλήττουν κυρίως τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα. Ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών μέσα από την παράδοση των «κόκκινων» δανείων -αλλά και εξυπηρετούμενων(!)- σε αρπακτικά funds. Επισπεύδεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και υποδομών (ΔΕΚΟ – η ΔΕΗ πρώτη-πρώτη, ακίνητα, γη) για να αποδοθούν στους δανειστές μέχρι το 2018 τουλάχιστον 5.8 δις, με τους Γερμανούς πρωτίστως «επενδυτές» να καραδοκούν και με το υπό σύσταση Ταμείο
Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας να ελέγχεται πλήρως από το κουαρτέτο. 27 μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις απαιτούν οι δανειστές και όχι 9 που «δεσμευόταν» προεκλογικά ο Α. Τσίπρας. Όλα στο σφυρί! Και πολλά άλλα που θα διαπιστωθούν κατόπιν εορτής…
Αυτά όσον αφορά την πρώτη, τρέχουσα, αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου. Γιατί έπεται και δεύτερη, μετά το καλοκαίρι, κατά την οποία, σύμφωνα με ανώτατο Ευρωπαίο αξιωματούχο: «Η δουλειά που θα γίνει (…) θα είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από τις αξιολογήσεις προγραμμάτων άλλων χωρών και θα ελεγχθεί η υλοποίηση 43 δράσεων»! Και, τότε, έχουν σειρά οι συλλογικές συμβάσεις, ο συνδικαλιστικός νόμος, οι ομαδικές απολύσεις, η «αναδόμηση» του συστήματος πρόνοιας με νέες περικοπές κ.ο.κ. Οι τελευταίες δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ, με τις οποίες ανοίγει το ζήτημα της κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, προδιαγράφουν την κλιμάκωση των εφιαλτικών σχεδιασμών. Είναι οι περίφημες «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ, που έχουν συμφωνηθεί να υλοποιηθούν στο τρίτο Μνημόνιο και επεκτείνονται σταδιακά σε όλη την Ευρώπη. Το εργασιακό έκτρωμα στη Γαλλία, που έχει ξεσηκώσει τους Γάλλους εργαζόμενους, είναι ενδεικτικό των τεκταινόμενων. Με την Ελλάδα των μνημονίων να υφίσταται την πλέον βάρβαρη εκδοχή τους.
Όσο για τον περίφημο Μηχανισμό Αυτόματης Δημοσιονομικής Διόρθωσης, κοινώς «κόφτη», που επίσης περιλαμβάνεται στο Πολυνομοσχέδιο, και την πατρότητα του οποίου διεκδίκησε ο Κατρούγκαλος (αλλά και ο Βαρουφάκης για τους δικούς του λόγους) παρουσιάζοντάς τον ως «νέα ιδέα» και «λύση» για την επίτευξη συμφωνίας, επιδιώκοντας να συσκοτίσει τον τερατώδη χαρακτήρα και προορισμό του, έχει μεγάλη και άλλη ιστορία…
Τερατώδης επινόηση
Ο «μηχανισμός» αυτός έχει προβλεφθεί και ενσωματωθεί στο «Δημοσιονομικό Σύμφωνο» της ΕΕ που έχει τεθεί σε ισχύ από 1/1/2013 -είχε υπογραφεί από την κυβέρνηση Παπαδήμου-, στο πλαίσιο της παραπέρα εμβάθυνσης της ΟΝΕ και της ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας για όλα τα κράτη-μέλη και μάλιστα με ειδικές ρήτρες για τα κράτη που έχουν ενταχθεί στα λεγόμενα «προγράμματα διάσωσης». Με συμπληρωματικό Κανονισμό, του 2013 πάλι, ορίστηκε επιπλέον πως τα κράτη που έχουν τύχει «χρηματοδοτικής συνδρομής» τίθενται υπό καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας και επιτήρησης έως ότου αποπληρώσουν το 75%, τουλάχιστον, του χρέους τους!!!
Κατόπιν, τον Ιούνιο του 2014, ο «μηχανισμός» συγκεκριμενοποιήθηκε και ψηφίστηκε στην ελληνική Βουλή από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αποτελώντας πλέον νόμο του ελληνικού κράτους, με τη ρητή αναφορά πως «το ρυθμιστικό πλαίσιο καθορίζεται μόνο από την ΕΕ» και πως οι εν λόγω διατάξεις υπερισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης νόμου...
Τον Αύγουστο του 2015, με το Μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που ψηφίστηκε και από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ, προστέθηκαν νέες διατάξεις που ορίζουν την «ενεργοποίησή» του εάν «εμφανίζονται σημαντικές αποκλίσεις» με «περικοπή δαπανών είτε με ανάληψη δράσεων για την ενίσχυση των εσόδων».
Και τώρα, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, επί κυβέρνησης Α. Τσίπρα, να ολοκληρωθεί η θηριώδης σύλληψη. Επαναθεσμοθετείται, λοιπόν, ο περιβόητος «κόφτης» με την πρόβλεψη για επιβολή «πρόσθετων μέτρων που δεν θα μπορούν να παρεμποδιστούν». Θα επιβάλλεται, δηλαδή, αυτομάτως, περικοπή δημόσιων δαπανών (πρώτα πρώτα μισθών και συντάξεων) ανάλογα με τις εκάστοτε αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους, χωρίς να απαιτείται η τυπική, έστω, έγκριση από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση!
Η ελληνική Βουλή ακυρώνεται και τυπικά. Η ψήφιση του εκάστοτε κρατικού προϋπολογισμού είναι άνευ νοήματος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν κυβερνούν ούτε τυπικά. Η χώρα και ο λαός παραδίδονται ολοκληρωτικά στον αυτόματο κόφτη της γερμανικής δεσποτείας, μετατρεπόμενοι, εκ νέου, σε πεδίο δοκιμής ενός εφιαλτικού μηχανισμού που διαιωνίζει τη μνημονιακή βαρβαρότητα στο διηνεκές, δημιουργώντας προηγούμενο και λειτουργώντας εκβιαστικά και προς άλλες χώρες και λαούς.
Γιατί, βεβαίως, στην Ελλάδα της ολόπλευρης και βαθύτατης κρίσης και παρακμής, τα συμφωνηθέντα πρωτογενή πλεονάσματα είναι αδύνατον να υλοποιηθούν και η ορισθείσα αποπληρωμή του 75% του χρέους είναι άγνωστο πόσες δεκαετίες θα απαιτήσει…
Οι καθησυχαστικές μεγαλοστομίες του πρωθυπουργού και των λοιπών παρατρεχάμενων, πως ο Μηχανισμός Δημοσιονομικής Προσαρμογής «δεν θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί», μόνο ως ένας ακόμη βαρύτατος εμπαιγμός του ελληνικού λαού μπορούν να εκληφθούν.
Η ίδια σελίδα
Αυτή είναι η «αλλαγή σελίδας», για την οποία θριαμβολογεί ο Α. Τσίπρας και οι συν αυτώ. Αυτά ψηφίζουν συντεταγμένοι οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, επιδεικνύοντας απερίγραπτη «ευελιξία» και υποταγή στους ισχυρούς. Τα υπερασπίζονται, μάλιστα, με περίσσεια αλαζονεία, προτάσσοντας εξοργιστικά ψέματα, όπου σταθούν και όπου βρεθούν, αναμασώντας επιπλέον, σαν θλιβερή ηχώ, τις ίδιες ατάκες, τις ίδιες προπαγανδιστικές αθλιότητες των προκατόχων τους.
Γι αυτήν την «αλλαγή σελίδας», αισθάνονται ανακουφισμένοι, οι ποικίλοι εκπρόσωποι της ελληνικής ολιγαρχίας και διατυπώνουν, ανοιχτά ή συγκαλυμμένα, πως μετά την τελεσίδικη συμμόρφωση και υποταγή της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ «ο κύκλος της ανασφάλειας έκλεισε», πως «ο τόπος έχει πλέον κυβέρνηση» αλλά «και αξιόπιστη εναλλακτική λύση διακυβέρνησης». Αναγνωρίζουν μάλιστα, και πάλι, τον καθοριστικό πολιτικό ρόλο του Α. Τσίπρα στην τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα και συνιστούν στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ να «περιμένουν» και να αναθεωρήσουν στρατηγικές και πολιτικές.
Για το λαό αυτή η «σελίδα» του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ίδια, γνωστή σελίδα της μνημονιακής βαρβαρότητας η οποία όχι μόνο εδραιώνεται αλλά και ενισχύεται. Η ακατάσχετη δημαγωγία και η συστηματική επιχείρηση δημιουργίας νέων αυταπατών είναι χρεοκοπημένες εξ αρχής.
