Με απόφαση-πρόκληση, μνημείο πολιτικής οπισθοδρόμησης και ευθεία βολή στα δημοκρατικά κεκτημένα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Λαμίας και η πρωτοδίκης Ορφανίδου Σεμέλη απέρριψαν στις 01/09/11 το αίτημα ομάδας σπουδαστών του ΤΕΙ Λαμίας (κυρίως μέλη του ΜΑΣ) για ίδρυση Σπουδαστικού Συλλόγου, διότι στο καταστατικό καταγράφεται η ..εναντίωση των σπουδαστών στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.
Ήδη από τον Μάη του 2011 το ΜΑΣ (Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών) είχε καταγγείλει τον απονεκρωμένο Σπουδαστικό Σύλλογο του ΤΕΙ ΛΑΜΙΑΣ («Ο σύλλογος αυτός είναι απονεκρωμένος. Απομακρύνει τους σπουδαστές από τις μαζικές διαδικασίες. Έναν τέτοιο σύλλογο πρέπει να τον απονεκρώσουμε πλήρως και να νομιμοποιήσουμε τον Σύλλογο που τηρεί όλες τις τυπικές διαδικασίες.» … «Είναι χαρακτηριστικό πως τα τελευταία χρόνια στο ΤΕΙ Λαμίας δεν συμμετέχουν στις μαζικές διαδικασίες του Συλλόγου πάνω από το 80% των σπουδαστών.» … «Οι σπουδαστές θέλουν να αντιδράσουν. Δεν βρίσκουν όμως φορέα που να ικανοποιεί τις ανάγκες τους. Δεν βρίσκουν Σύλλογο που να θέλει τη δημιουργική συμμετοχή τους και την παρουσία των σπουδαστών αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα το δικαίωμα της διαφορετικής γνώμης και του διαλόγου.») και είχε εκφράσει την πρόθεσή του να στήσει καινούριο σπουδαστικό Σύλλογο («Στις 8 Ιούνη ψηφίζουμε για τη δημιουργία μαχητικού Συλλόγου Σπουδαστών στο ΤΕΙ Λαμίας».)
Η πρωτοβουλία των σπουδαστών του ΚΚΕ στην ουσία της ήταν διασπαστική και τυχοδιωκτική. Αντί να προσπαθήσουν να αναγεννήσουν τον υπάρχοντα Σύλλογο, επιχείρησαν να τον αποτελειώσουν, ιδρύοντας έναν καινούριο, στο εσωτερικό του οποίου, παρεμπιπτόντως, θα είχαν και την πρωτοκαθεδρία. Δεν υπολόγιζαν όμως τα ιστορικά άλματα της ελληνικής κοινωνίας, προς τα πίσω, που είχαν συντελεστεί εν τω μεταξύ.
Το βέβαιο είναι ότι μόνο απαράδεκτη μπορεί να νοείται η επιχειρηματολογία της απόφασης του Πρωτοδικείου (η οποία εκτενώς καταγράφεται στα φύλλα του Ριζοσπάστη) με την οποία απορρίπτεται το καταστατικό, και μαζί του, το αίτημα ίδρυσης νέου Συλλόγου Σπουδαστών για το ΤΕΙ ΛΑΜΙΑΣ.
Εμείς εξακολουθούμε να αντιτασσόμαστε στη διασπαστική πρωτοβουλία του ΜΑΣ να ιδρύσει και δεύτερο σύλλογο στο ίδιο ΤΕΙ. Αλλά ανεξάρτητα από την κριτική μας στην ίδρυση διασπαστικού συλλόγου από το ΜΑΣ, αποδοκιμάζουμε απολύτως το εξωφρενικό και επικίνδυνο σκεπτικό του δικαστηρίου για τη μη νομιμοποίησή του. Κατά λέξιν, στη δικαστική απόφανση αναφέρεται:
«…ρητά εξαγγέλλεται από το καταστατικό του σωματείου, μεταξύ άλλων σκοπών, οι οποίοι βεβαίως είναι σύννομοι και διόλου μεμπτοί (π.χ. ενημέρωση φοιτητών, προάσπιση της αδελφοσύνης των λαών) ότι αυτό "δίνει απάντηση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ".
Η διατύπωση αυτή σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής τα οποία λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, καταλείπει αμφιβολίες, όχι μόνο στον επιστήμονα νομικό, αλλά και σε οποιονδήποτε αναγνώστη, σχετικά με το εάν το σωματείο επιδιώκει σκοπό που να εναρμονίζεται με τη νομιμότητα και δεν θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια των πολιτών…»
Ούτε λίγο-ούτε πολύ, η Πρωτοδίκης θεωρεί ότι για να στηθεί ένα καινούριο σωματείο, αυτό θα πρέπει να χαράσσει πολιτική σύμφωνη με τις θέσεις των ελληνικών κυβερνήσεων και του υπουργείου Εξωτερικών (!): «Δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής ότι η Ελλάδα διατηρεί φιλικές σχέσεις με το κράτος των ΗΠΑ, μαζί με τις οποίες συμμετέχει ως μέλος στο διεθνή οργανισμό ΝΑΤΟ, επιπλέον είναι κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ δεν υπάρχει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ρητά εκπεφρασμένη και εμφανώς δεδηλωμένη βούληση του εκάστοτε ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης εν γένει (ανεξαρτήτως ιδεολογικού προσανατολισμού), μόνων αρμοδίων για τη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, για την έξοδο της χώρας από τους ανωτέρω δύο διεθνείς οργανισμούς και για την απόσυρση των διπλωματικών αντιπροσωπειών της χώρας από τις ΗΠΑ».
Τελικά, αυτό που φοβάται η ανώτατη δικαστική λειτουργός είναι μη τυχόν το σωματείο «εκθέσει σε κίνδυνο διατάραξης τις φιλικές σχέσεις του ελληνικού κράτους με το κράτος των ΗΠΑ ή άλλα κράτη που συμμετέχουν τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο και στην ΕΕ».
Η τυφλή Δικαιοσύνη δεν κρύβει τις προθέσεις της, και διατρανώνει ότι τα σωματεία «δεν επιτρέπεται να επιδιώκουν σκοπό που αντίκειται στη δημόσια τάξη» καθότι κανόνες της δημόσιας τάξης είναι «οι διατάξεις αναγκαστικού δικαίου που συγκροτούν τα θεμέλια του κρατικού, κοινωνικού, και οικονομικού συστήματος της χώρας». Η εναντίωση στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ λίγο-πολύ απαγορεύεται, όπως και η αντίθεση στις μηχανορραφίες της κυβέρνησης, διότι είναι δυνατό να οδηγήσει το σωματείο σε «παράνομα ή βίαια μέσα για την επίτευξη του σκοπού του» (!).
Ας σημειωθεί ότι το καταστατικό που κατέθεσαν τα μέλη του ΜΑΣ προνοούσε και για την (αυτονόητη σε άλλες, πιο δημοκρατικές εποχές) απαγόρευση της συμμετοχής ασφαλιτών και αστυνομικών στις εργασίες του Συλλόγου. Το εξυγιασμένο Δικαστικό σύστημα δεν φάνηκε να συμφωνεί ούτε με τη σκέψη αυτή: «η (σ.σ. αρνητική) κρίση» του Δικαστηρίου στο αίτημα των σπουδαστών «ενισχύεται από τον αποκλεισμό ως μελών του σωματείου όσων υπηρετούσαν ή υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας».
Η απόφαση του Δικαστηρίου προφανώς συνάδει με τις γενικές προθέσεις της κυβέρνησης για εφόρμηση στα δημοκρατικά κοινωνικά κεκτημένα δεκαετιών. Πρόκειται για επίθεση όχι μόνο σε έναν Σπουδαστικό Σύλλογο ΤΕΙ, αλλά σε όλη τη φοιτητική και σπουδάζουσα νεολαία, σε όλα τα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας που θεωρούν δίκαιο τον αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ και της ΕΕ, που τόσο προσπαθεί να προστατέψει με πέπλο φιλίας η κυβέρνηση και το δικαστικό της σύστημα.
Νόμος οφείλει να γίνει η καταγγελία του αιματοκυλίσματος των λαών, και όχι η σιωπηρή παραγνώριση ή και αποδοχή του.