ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: Αλλάζουμε νοοτροπία, αλλάζουμε Παιδεία
Σύμφωνα με όσα πληροφορούμαστε από το Δελτίο Τύπου της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με ημερομηνία 21/02/2011, «ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία η παρουσίαση της νέας Πρότασης Παιδείας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, παρουσία του Προέδρου της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά». [Βέβαια, επειδή ακριβώς πληροφορηθήκαμε το γεγονός αφού παρήλθε, συγκλονιστικά μεγάλη επιτυχία αποκλείεται να είχε.]
Οι συντάκτες του Δελτίου Τύπου σεμνύνονται ότι «η εκδήλωση αποτέλεσε το επιστέγασμα της ανοιχτής διαδικτυακής διαβούλευσης “Παιδεία2020” στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 11700 χρήστες ενώ κατατέθηκαν 123 προτάσεις». [Αν θα το διάβαζε αυτό κάποιος καλοπροαίρετος και μετριοπαθής αναγνώστης, θα περιοριζόταν στην παρατήρηση που δέχεται ότι «η ΔΑΠ είναι 9 χρόνια μπροστά από την εποχή της» ή ότι «1 στους 95 χρήστες καταθέτει προτάσεις». Αν θα βρισκόταν κανένας κακοπροαίρετος ανάμεσά μας, δεν θα μπορούσε να παραλείψει την επισήμανση ότι η ΔΑΠ επιχειρεί να αναδομήσει την ελληνική παιδεία, ξεκινώντας με αφίσες που φέρουν ξένα ερωτηματικά.]
Διερχόμενοι εν συντομία τις προτάσεις της ΔΑΠ για την Παιδεία του αύριο, μεταφέρουμε αυτολεξεί τις διατυπώσεις του Δελτίου Τύπου, ενώ σε αγκύλες εσωκλείουμε τις δικές μας παρατηρήσεις:
«Στηρίζουμε την απευθείας ιδιωτική χρηματοδότηση ως συμπληρωματικό μέτρο οικονομικής ενίσχυσης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Ενθαρρύνουμε τη δυνατότητα επιχειρήσεων να χρηματοδοτούν τη λειτουργία μεταπτυχιακών σπουδών με απώτερο σκοπό την αμεσότερη σύνδεση των αποφοίτων με την αγορά εργασίας. Με τον τρόπο αυτό ενισχύουμε την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας συμβάλλοντας στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.»
[Αυτό αλλιώς λέγεται «Πανεπιστήμιο της Αγοράς». Σπουδές και έρευνα, στην υπηρεσία των χορηγών. Οι διατυπώσεις της μεγαλύτερης (σε ποσοστά, σήμερα) παράταξης στον χώρο των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων καταστρατηγούν την έννοια του «δημόσιου» ΑΕΙ και ΤΕΙ.]
«Προτείνουμε την αυστηρότερη εσωτερική αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού. Όσοι καθηγητές εμφανίζουν συνεχείς αρνητικές κρίσεις ή αποδεικνύονται ασυνεπείς στις υποχρεώσεις τους, να αντιμετωπίζουν κυρώσεις που θα φτάνουν μέχρι το σημείο έκπτωσης του ακαδημαϊκού αξιώματός τους.»
[Ήτοι, αποδοχή της «εσωτερικής αξιολόγησης», και, άραγε, απολύσεις στο δημόσιο;]
«Συνδέουμε τα αποτελέσματα της εξωτερικής αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση, μέσω επίσημης κατάταξης των ελληνικών ιδρυμάτων. Πέρα από την πάγια χρηματοδότηση που θα λαμβάνουν τα ιδρύματα για τις λειτουργικές τους ανάγκες, θα πρέπει να λαμβάνουν bonus χρηματοδότησης ανάλογα με την κατάταξή τους.»
[Ήτοι, αποδοχή και της «εξωτερικής αξιολόγησης». Εδώ η Διαμαντοπούλου έχει «βγει από τα δεξιά» στη ΔΑΠ, με σχέδιο νόμου που προβλέπει επιβράβευση και ανταποδοτικότητα στις επιδόσεις των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Τα κονδύλια λειτουργίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, άλλοτε αποκλειστική και α-προϋπόθετη υποχρέωση της πολιτείας, θα χορηγούνται τώρα ως έπαθλο σε έναν αγώνα επιβίωσης, διαμορφώνοντας ένα ακόμη λαμπρό πεδίο ανταγωνισμού.]
«Ζητάμε την ίδρυση παραρτημάτων των ελληνικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό. Στόχος θα πρέπει να είναι η εξαγωγή της ελληνικής γνώσης στο εξωτερικό κι η εισροή εσόδων στα ελληνικά ιδρύματα, κυρίως σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και του αραβικού κόσμου.»
[Λαμπρά. Μα εδώ συγχωνεύουμε και καταργούμε αυτά που ήδη υπάρχουν..]
«Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαία η χορήγηση κινήτρων για τον επαναπατρισμό Ελλήνων επιστημόνων που ζουν, εργάζονται και διαπρέπουν στο εξωτερικό. Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει αξιόλογο επιστημονικό προσωπικό.»
[Στην άποψη αυτή λανθάνει η ιδέα ότι «στερούμαστε μεγάλων μυαλών» ή «υπολειπόμαστε καινοτομίας», και γι’ αυτό η Παιδεία μας έχει το μαύρο της το χάλι. Η ΔΑΠ αποφεύγει να καταδείξει στις προτάσεις της το Νο1 πρόβλημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, την υποχρηματοδότησή της.]
«Προτείνουμε ως μοντέλο ακαδημαϊκής διακυβέρνησης το εξής: i) Σύγκλητος (με αυστηρά ακαδημαϊκά καθήκοντα και επίβλεψη του 4ετούς προγραμματισμού), ii) Πρυτανικό Συμβούλιο (εκτελεστική και διοικητική διαχείριση – σύνθεση: Πρύτανης, Αντιπρυτάνεις, Εκτελεστικός Διευθυντής, εκπρόσωπος φοιτητών). Ο Εκτελεστικός Διευθυντής θα προέρχεται από την ανοιχτή αγορά με καθήκοντα οικονομικής και διοικητικής διαχείρισης, iii) Συμβούλιο Στήριξης. Προτείνουμε τη δημιουργία Συμβουλίου Στήριξης με συμβουλευτικό και γνωμοδοτικό χαρακτήρα, που θα αποτελείται από εκπροσώπους του ιδρύματος, ανθρώπους της αγοράς και τοπικούς φορείς. Στόχος η διάδοση της καλής φήμης του ιδρύματος και η προσέλκυση επιπλέον εσόδων.»
[Προσέξτε πόσο περίτεχνα η ΔΑΠ σκιαγραφεί, αλλά δεν κατονομάζει, τον αυθεντικό τίτλο και τις αρμοδιότητες ενός ..manager: «Ο Εκτελεστικός Διευθυντής θα προέρχεται από την ανοιχτή αγορά με καθήκοντα οικονομικής και διοικητικής διαχείρισης».]
«Θεωρούμε αναγκαίο να χορηγούνται στους φοιτητές e-readers και e-books προς αντικατάσταση των συγγραμμάτων. Ένα e-reader κοστίζει περίπου 150 ευρώ την ίδια στιγμή που το κόστος των συγγραμμάτων μπορεί να φτάσει και στην τετραπλάσια τιμή. Έτσι θα εξοικονομηθούν δαπάνες για βελτίωση των υποδομών και παράλληλα θα γίνει πράξη το θεσμό του πολλαπλού συγγράμματος που σήμερα υπολειτουργεί.»
[«Θα γίνει πράξη το θεσμό». Αυτή είναι η Παιδεία του 2020.]
«Χρειάζεται κατάργηση του θεσμού της ΕΦΕΕ - δημιουργία νέου οργάνου - Διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών κάθε δύο χρόνια με παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου. Έτσι θα δίνεται η δυνατότητα στις παρατάξεις να παράγουν ουσιαστικές προτάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και να μην αφοσιώνονται αποκλειστικά και μόνο στις εκλογές. Είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι σήμερα η χώρα μας είναι από τις ελάχιστες που δεν έχουν εκπρόσωπο φοιτητών στις ευρωπαϊκές διασκέψεις για την Παιδεία.»
[Παρεμπιπτόντως, η ΔΑΠ είναι η κυριότερη υπαίτιος για τη σημερινή κατάσταση της ΕΦΕΕ. Αν τυχόν η φοιτητική και σπουδαστική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας επιθυμούσε ΕΦΕΕ, και μόνο με βάση τα υψηλά ποσοστά της στις σχολές, θα είχε σημαντική συμβολή στην οργάνωση ενός επιτυχημένου Πανσπουδαστικού Συνεδρίου.]
«Πιστεύουμε για το Άσυλο πως «Οι δημόσιες αρχές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επέμβουν κάθε φορά που διαπράττονται εγκληματικές πράξεις με απλή καταγγελία». Στηρίζουμε την προστασία της διακίνησης ιδεών, διδασκαλίας και συνδικαλισμού αλλά λέμε όχι στο άσυλο ανομίας. Προτείνεται η δημιουργία Πανεπιστημιακής ομάδας που θα αναλάβει τη φύλαξη και ενημέρωση των αρχών.»
[Η πρόταση θέλει την «πανεπιστημιακή ομάδα» να ενημερώνει κατευθείαν «τις αρχές». Για να το πούμε λιγότερο κομψά, αναζητούνται «πληροφοριοδότες στην υπηρεσία της αστυνομίας, εντός των πανεπιστημίων». Οι προσλήψεις θα γίνουν άραγε με κριτήρια ΑΣΕΠ;]
«Θέλουμε να επιτραπεί η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων. Τα νέα ιδρύματα θα πρέπει να διέπονται από αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας και αξιολόγησης ενισχύοντας τον ανταγωνισμό με τα δημόσια ιδρύματα.»
[Πάντως ακόμη φοβούνται να μιλήσουν για ίδρυση «ιδιωτικών» Πανεπιστημίων, και το πάνε περιφραστικά. Τουλάχιστον εδώ είναι συνεπείς με τις (αποτυχημένες) προσπάθειες της κυβέρνησης της ΝΔ για αναθεώρηση του άρθρου 16 και θεσμοθέτηση της ίδρυσης και λειτουργίας κολεγίων στη χώρα μας, παρά τις αντίθετες πρόνοιες του Συντάγματος.]
«Είναι αναγκαία η αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στις μέρες μας που το Λύκειο έχει εξελιχθεί σε απέραντο εξεταστικό κέντρο και η παραπαιδεία ανθεί, είναι αναγκαία η μείωση των εξεταζόμενων μαθημάτων. Τα ακαδημαϊκά Τμήματα οφείλουν να έχουν ουσιαστικό λόγο στην επιλογή των εισακτέων και του αριθμού τους.»
[Και εδώ τους έχει προλάβει το ΠΑΣΟΚ. Οι Σχολές θα προωθούν τους επιτυχόντες στα Τμήματα, μετά το πρώτο έτος σπουδών, με βάση «τις προτιμήσεις τους και τις επιδόσεις τους». Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ανάπτυξη και διεύρυνση του εξετασιο-κεντρικού συστήματος.]
Όραμα μας, είναι μέσα από τολμηρές και ριζοσπαστικές προτάσεις όπως αυτές, να δώσουμε στα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ την απαραίτητη «ανάσα ζωής» που θα τους επιτρέψει να ξεχωρίσουν στο διεθνή ανταγωνισμό και να παράγουν αξιόλογους επιστήμονες που θα απολαμβάνουν “πτυχία με αξία” και βρίσκουν εύκολα και άμεσα δουλειά στο αντικείμενο σπουδών τους.
[Το 90% των προτάσεων της ΔΑΠ είναι σύμφωνο με το νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου, διατυπωμένο βέβαια με διαφορετικές εκφράσεις. Το πραγματικό όραμά τους είναι η ιδιωτική, ταξική, επ’ αμοιβή παρεκπαίδευση, στη θέση της (ζητούμενης) δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.]
