Φταίνε που επέζησαν... που έφυγαν να σωθούν... που πέθαναν...

Ο λόγος για τους πρόσφυγες, αυτούς που αποφάσισαν ν’ αφήσουν το μέρος που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, έκαναν παιδιά, έζησαν μια ζωή. Αυτούς που άφησαν τα πάντα πίσω -ή σχεδόν τα πάντα- πήραν τα παιδιά τους και περπάτησαν εκατοντάδες χιλιόμετρα, μερόνυχτα ολόκληρα, τα έβαλαν μέσα σε σάπιες βάρκες και πέρασαν κυριολεκτικά και μεταφορικά 40 κύματα, για να φτάσουν σε μέρος ασφαλές… Όχι, δεν έφυγαν λόγω κάποιας ιδιοτροπίας. Κανείς δεν αφήνει το σπίτι και τη ζωή του όλη, κινδυνεύοντας να τη χάσει στη διαδρομή, αν εκεί που ήταν το σπίτι του δεν κινδυνεύει πιο πολύ. Αν δεν πέφτουν βόμβες εκεί που ήταν το σπίτι του… Αν μπορεί να ζήσει εκεί που πάντα ζούσε…

Κι όταν έφτασαν, νιώθοντας τυχεροί που τα κατάφεραν, έχοντας χάσει στο μακρύ τους ταξίδι αγαπημένους, που δε στάθηκαν το ίδιο τυχεροί, βρήκαν εδώ νέα εμπόδια. Κι αν απέφυγαν τα pushbacks στα νερά του Αιγαίου, βρήκαν άλλα «pushbacks» στη στεριά: διώξεις από το κράτος, κλειστές δομές και αντίξοες συνθήκες διαβίωσης για τους «τυχερούς», πογκρόμ από φασίστες για τους πιο άτυχους…
Κι αφού τα τελευταία χρόνια είχαμε ακούσει ότι φταίνε αυτοί που ήρθαν στη χώρα μας, φταίνε αυτές που «γεννάνε σαν κουνέλες», φταίνε αυτοί που πέφτουν τα μεροκάματα, φταίνε για τα δεινά των Ελλήνων, μετά τις φωτιές στον Έβρο, φτάσαμε ν’ ακούσουμε και ότι φταίνε και για τις φωτιές, φταίνε αυτοί και που κάηκαν! Το τελευταίο, μάλιστα, δια στόματος υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας! Ο κ. Κικίλιας δήλωσε, συγκεκριμένα, ότι δεν έφυγαν ενώ «απαγορευόταν να βρίσκονται στο δάσος σε συνθήκες συναγερμού 4» προσθέτοντας ότι το κράτος έπραξε το «καθήκον» του, με την αποστολή του 112. Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, επέκτεινε παραπέρα το παραπάνω σκεπτικό διερωτώμενος ποιος τους έστειλε εκεί και μήπως οι ΜΚΟ είναι τελικοί συνυπεύθυνοι που τους οδηγούν εκεί και έχασαν τη ζωή τους. «Δεν θα προσλάβουμε μόνο δασοφύλακες αλλά και συνοριοφύλακες στον Έβρο, γιατί η φύλαξη των συνόρων γι' αυτή την κυβέρνηση αποτελεί προτεραιότητα», δήλωνε, στοχοποιώντας έμμεσα για τις φωτιές και τους μετανάστες. Δύο περίπου μήνες νωρίτερα, όταν συνέβη το ναυάγιο στ’ ανοιχτά της Πύλου, η ΝΔ και τα ΜΜΕ έδειχναν σαν ένοχο για τη μετανάστευση τους διακινητές. Αυτούς, δηλαδή, που εκμεταλλεύονται τις μεγάλες μεταναστευτικές ροές που γεννά ο πόλεμος για να θησαυρίσουν, τους καταδείκνυαν ως τους υπαίτιους της μετανάστευσης! 
Κι όταν η συζήτηση φτάνει τελικά στον πόλεμο, όταν τα κράτη οφείλουν να πάρουν θέση για τα πραγματικά αίτια της μετανάστευσης, η ελληνική κυβέρνηση, όπως έχουμε δει, στη χειρότερη περίπτωση συντάσσεται με τους επιτιθέμενους και στην…καλύτερη τηρεί σιγή ιχθύος… Όπως έκανε στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (27/10) όπου, με συντριπτική πλειοψηφία, αποφασίστηκε να κηρυχθεί αμέσως «ανθρωπιστική εκεχειρία» στον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας, τη στιγμή που ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωνε ότι επεκτείνει τις χερσαίες επιχειρήσεις του. Η μη δεσμευτική απόφαση, εγκρίθηκε με 120 ψήφους υπέρ, 14 κατά και 45 αποχές, με την Ελλάδα -ω του θαύματος- να βρίσκεται μεταξύ των χωρών που απείχαν (ψήφισαν «παρών»). Ακόμα κι όταν ένας λαός βομβαρδίζεται ανηλεώς, όταν σφαγιάζεται, όταν μια χώρα ισοπεδώνεται, κι οι άνθρωποι φεύγουν να γλιτώσουν, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο (ή απλά ένα αύριο) μπορεί κατά την κυβέρνηση η ευθύνη να βαρύνει από τον ίδιο το λαό μέχρι τις ΜΚΟ και τους διακινητές μεταναστών… ούτε λόγος όμως γι’ αυτούς που τον οδηγούν στη μετανάστευση, γι’ αυτούς που του στερούν το δικαίωμα στη ζωή! 
Κι αν η κυβέρνηση δε μπορεί και δεν θέλει να αρθρώσει μισή κουβέντα για τα αίτια της μετανάστευσης, αυτοί οι ίδιοι οι μετανάστες ξέρουν να το κάνουν. 
Ξέρουν να σηκώνουν το κεφάλι και να μάχονται ενάντια στον πόλεμο. Σε αυτόν που γέννησε τη δική τους φυγή, ή σε άλλον, που ξέρουν καλύτερα από όλους πως θα γεννήσει κι άλλους μετανάστες, κι άλλη φυγή! Και τότε η αλληλεγγύη τους αυτή αντιμετωπίζεται ξανά με καταστολή. Όπως έγινε στη Σάμο σε δομή φιλοξενίας μεταναστών που θέλησαν να διαμαρτυρηθούν με αφορμή τα δραματικά γεγονότα στη Λωρίδα της Γάζας, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης και εναντίον του Ισραήλ. Διμοιρίες και μοτοσικλετιστές της ΕΛ.ΑΣ. επιστρατεύθηκαν μεμιάς και προσήχθησαν επτά άτομα εκ των οποίων συνελήφθησαν πέντε με την κατηγορία ανάμεσα στα άλλα για διατάραξη κοινής ειρήνης! Κατηγορία για «διατάραξη κοινής ειρήνης» γι’ αυτούς που τολμούν να μάχονται και να διεκδικούν την ειρήνη! 

Κι αν η κυβέρνηση δε μπορεί και δεν θέλει να αρθρώσει μισή κουβέντα για τα αίτια της μετανάστευσης, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ξέρουν να το κάνουν.
Όπως έκανε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) με την πραγματοποίηση της εκδήλωσης «Δικαιοσύνη στο έγκλημα της Πύλου», που φιλοξενήθηκε στον κήπο του στις 18 Ιουλίου προκειμένου να φωτίσει τα πραγματικά αίτια αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας. Και η απάντηση ήταν πάλι καταστολή… Συγκαλυμμένη αυτή τη φορά, με την υπουργό Πολιτισμού Λ. Μενδώνη να ζητά, εντός μάλιστα 2 ημερών, εξηγήσεις για την εν λόγω εκδήλωση και τη χρήση του κτηρίου (ιδιοκτησίας ελληνικού Δημοσίου/ΥΠΠΟ, που παραχωρήθηκε με Υπουργική Απόφαση το 1982 για χρήση από τον ΣΕΑ) και να κινεί εν συνεχεία τις διαδικασίες για έξωση του ΣΕΑ από το κτίριο.

Κι αν η κυβέρνηση δε μπορεί και δεν θέλει να αρθρώσει μισή κουβέντα για τα αίτια της μετανάστευσης, οι ίδιοι οι λαοί ξέρουν να το κάνουν.
Όπως κάνει κι ο δικός μας λαός στις πορείες αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό. Όπως κάνουν κι οι λαοί άλλων χωρών το τελευταίο διάστημα.
Κι αν αυτές οι κυβερνήσεις προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι μετανάστες φταίνε τότε εμείς μπορούμε να τους δείξουμε ότι οι λαοί αυτού του κόσμου, καταπιεσμένοι και κατατρεγμένοι μαζί, συνοδοιπόροι και συναγωνιστές, θα είμαστε εμείς που θα «φταίμε» για την Ειρήνη που θα έρθει. Αυτή που θα έρθει με τη Δικαιοσύνη που θα επιβάλουν οι λαοί! 

Σοφία Σ.

Από το νέο τεύχος του περιοδικού Πορεία 

Διαβάστε επίσης